Rzeźba koreańska
- Autor: Mateusz Petkiewicz
- Opublikowano: Zaktualizowano:
Płaskorzeźby w Bankudae
Rzeźbiarstwo zaczęło się rozwijać w IV wieku wraz z dotarciem do kraju buddyzmu. Najstarsze ślady rzeźbiarstwa sięgają jednak czasu epoki brązu, z której to pochodzą płaskorzeźby znajdujące się na klifach Bankudae oraz gliniane figurki zwierząt i mężczyzn.
W związku z rozkwitem buddyzmu w trzech królestwach Korei, głównym tematem prac były pagody oraz rzeźby wizerunków buddyjskich. Świątynia Seokguram Preferowanymi materiałami, w których wówczas rzeźbiono były: kamień, drewno i brąz. Przykładem najznamienitszego kunsztu rzeźbiarskiego tamtego okresu jest, mieszcząca się w skalnej jaskini, świątynia Seokguram. Została ona wykonana w VIII wieku w okolicach Kyongju. W 1995 miejsce to zostało dodane do Światowej Listy Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
W XIV wieku nastąpił upadek rzeźbiarstwa i zostało ono całkowicie zaniedbane. rzeźba Moon Shina Wynikało to z faktu, iż w tamtym okresie społeczeństwo było zdominowane przez konfucjan, którzy nie cenili tego rodzaju sztuki.
Współczesna sztuka rzeźbiarska zrodziła się stosunkowo niedawno. Pierwszym znaczącym rzeźbiarzem był Kim BeokShin, który studiował w Japonii. W czasach kolonializmu znaczna ilość artystów imitowała techniki zachodnie. Z tego okresu pochodzi znana i ceniona rzeźba MoonShin´a. Wszelkie przejawy nowatorstwa były tłumione w zarodku przez Japończyków. Zmieniło się to dopiero po wojnie koreańskiej. Z czasem rozwinęły się szkoły rzeźby, między innymi abstrakcji i realizmu, a rzeźbiarstwo koreańskie stało się na powrót niezależne.
