Architektura koreańska
- Autor: Mateusz Petkiewicz
- Opublikowano: Zaktualizowano:
W architekturze koreańskiej bardzo ważną rolę odgrywała zawsze natura. Przez wzgląd na to wiele świątyń buddyjskich budowanych było na wzgórzach. Wiele wysiłku wkładano w to, by struktura budowli tworzyła harmonię z otoczeniem, a jednocześnie dodawała obszarom uroku. Innym istotnym czynnikiem był duży wpływ geomantyzmu, który dominował w psychologii koreańskiej.
W starej architekturze koreańskiej prym wiodły dwa nurty. Pierwszy z nich inspirowany był architekturą chińską i był stosowany przy budowie pałaców i świątyń. Drugi styl ma wiele różnych odmian i reprezentowany jest przez domy zwykłych ludzi. Charakteryzował się podgrzewanymi podłogami (ondol) i krytymi strzechą dachami. Domy wyższych klas były pokaźniejszych rozmiarów i odznaczały się dachami krytymi dachówkami. Dachy te były wygięte i uwypuklone lekko uniesionymi okapami.
Pod koniec XIX wieku, wraz z otwarciem się Korei na świat zewnętrzny do kraju dotarła architektura zachodnia. W tym okresie zachodni architekci wybudowali wiele kościołów i budynków dla posłów z obcych krajów. Wraz z poszerzeniem wpływów Japończyków w okresie kolonializmu, narodowy przemysł budowlany został przez nich przejęty.
Po wojnie koreańskiej rozpoczął się nowy okres w architekturze koreańskiej. Odbudowa Seoulu zaoowocowała powstaniem nowoczesnych trendów architektonicznych. Stale zmieniający się obraz miasta ukazuje niezwykłą dynamikę rozwoju osiągniętego przez naród w ostatnich latach.
